سلسله موی دوست حلقه دام بلاست ----- هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

گر بزنندم به تیغ، در نظرش بی دریغ ----- دیدن او یک نظر صد چو منش خونبهاست

گر برود جان ما، در طلب وصل دوست ----- حیف نباشد که دوست، دوستتر از جان ماست

دعوی عشاق را، شرع نخواهد بیان ----- گونه زردش دلیل ناله زارش گواست

مایه پرهیزگار، قوت صبر است و عقل ----- عقل گرفتار عشق، صبر زبون هواست

دلشده پای بند، گردن جان در کمند ----- زَهره گفتار نه، کین چه سبب وان چراست؟

مالک مُلک وجود، حاکم ردّ و قبول ----- هرچه کند جور نیست ور تو بنالی جاست

تیغ برآر از نیام، زَهر برافکن به جام ----- کز قِبَلِ ما قبول، وز طرف ما رضاست

گر بنوازی بلطف، ور بگذاری بقهر ----- حکم تو بر من روان، زجر تو بر من رواست

هرکه به جور رقیب، یا به جفای حبیب ----- عهد فراموش کند، مدعی بی وفاست

سعدی از اخلاق دوست، هر چه برآید نکوست ----- گو همه دشنام گو کز لب شیرین دعاست

غزل از سعدی شیرازی شاعر بزرگ ایران زمین

درود و صد درود بر روان پاک و بلندش

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم میرود ----- وان دل که با خود داشتم با دلستانم میرود

من مانده ام مهجور ازو بیچاره و رنجور ازو ----- گویی که نیشی دور ازو در استخوانم میرود

گفتم بنیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون ----- پنهان نمی ماند که خون بر آستانم میرود

مَحمِل بدار این ساروان، تندی مکن با کاروان ----- کز عشق آن سرو روان گویی روانم میرود

او میرود دامن کشان، من زَهر تنهایی چشان ----- دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم میرود

برگشت یار سرکشم، بگذشت عیش ناخوشم ----- چون مِجمَری پر آتشم سر دُخانم میرود

با آنهمه بیدادِ او وین عهدِ بی بنیاد او ----- در سینه دارم یادِ او یا بر زبانم میرود

باز آی و بر چشمم نشین ای دلستان نازنین ----- کآشوب و فریاد از زمین بر آسمانم میرود

شب تا سحر می نَغنَوَم و اندرز کس می نشنوم ----- وین ره نه قاصد میروم کز کف عنانم میرود

گفتم بگریم تا اِبِل چون فروماند به گِل ----- وین نیز نتوانم که دل با کاروانم میرود

صبر از وصالِ یار من برگشتن از دلدار من ----- گر چه نباشد کار من هم کار از آنم میرود

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن ----- من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود

سعدی، فغان از دست ما لایق نبود ای بی وفا ----- طاقت نمی آرم جفا، کار از فغانم میرود

غزل از سعدی شیرازی شاعر بزرگ ایران زمین

درود و صد درود بر روان پاک و بلندش