به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست ----- عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست

بغنیمت شمر ای دوست دم عیسیِ صبح ----- تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم ازوست

نه فلک راست مسلّم نه مَلَک را حاصل ----- آنچه در سرّسویدای بنی آدم ازوست

بحلاوت بخورم زهر که شاهد ساقیست ----- بارادت ببرم درد که درمان هم ازوست

زخم خونینم اگر به نشود به باشد ----- خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم ازوست

غم و شادی برِ عارف چه تفاوت دارد ----- ساقیا باده بده شادی آن کاین غم ازوست

پادشاهی و گدایی برِ  ما یکسان است ----- که برین در همه را پشت عبادت خم ازوست

سعدیا گربکند سیل فنا خانه دل ----- دل قوی دار که بنیاد بقا محکم ازوست

از مواعظ استاد سخن سعدی شیرازی

درود و هزاران درود بر روان پاک وبلندش